تانى يوم نيهال قاعده فى مكتبها ..........ماسكه قلم وبتشخبط فى ورقه بيضا
قدامها...وبتفكر فى كل اللى حصل من يوم وفاة أميره.....وبتفكر فى كلام شريف عن
جاسر.....وكلام جاسر عن وليد.....وبتفكر فى حلم اميره والكلام اللى الدكتور
قاله.......بيرن موبايل نيهال....بتمسك الموبايل ...بتشوف اسم جاسر......مش عارفه
ترد ولا لا...فى النهايه بتقرر انها ترد "الووو...ازيك يا جاسر....الحمد
لله....لا انا فى المكتب.....اه خلصت....لا مش عارفه ايه اللى حصل
....دلوقتى....ماشى نتقابل هناك
...مع السلامه"
بتقفل نيهال مع جاسر...وبتتصل بمامتها..."الوو..ايوه يا ماما....لا يا
حبيبتى انا لسه فى الشغل....انا بتصل بيكى علشان اقولك انى هتأخر شويه....هروح
القسم مع جاسر علشان نشوف ايه اللى حصل...سلامتك يا حبيبتى...مع السلامه"
نيهال خايفه يكون جاسر عنده حق وميكونش البواب هو اللى عملها
بتاخد نيهال شنطتها وهى خارجه ...بتنادى على دعاء السكرتيره
"يا دعاء....بلغى استاذ كمال انى خارجه وهقابله بكره فى المحكمه"
"حاضر يا أستاذه"
**************************
فى بيت حسين ....حسين وناديه
بيرحبوا باحسان...
ناديه "والله يا احسان وحشتينا فى الكام يوم دوول"
احسان "والله وانتوا كمان"
حسين "ولادك عاملين ايه يا احسان "
أحسان "كويسين ...بيسلموا عليكم "
ناديه "ماجوش معاكى ليه؟"
احسان "كانوا عايزين يجوا معايا...بس دراستهم هى اللى منعاهم "
ناديه"ربنا يخليهم لك ويبارك لك فيهم "
أحسان "أمين يارب....هو وليد لسه فى الشغل ولا ايه؟؟"
ناديه "زمانه جاى...اسكتى يا أحسان وليد من يوم ما مشيتى وهو مش
بيتكلم مع حد وحابس نفسه طول اليوم فى اوضته ...كل ما حد فينا يحاول يكلمه يقول
سيبونى لوحدى...مش عارفين ماله...كلنا عارفين انه بيحبك ومبيحبش يزعلك...اما يجى
حاولى تتكلمى معاه وتشوفى ماله"
احسان "ما تقلقوش...اما يجى انا هقعد معاه واشوف ماله"
حسين "انا هقوم أصلّى ...يكون وليد جه ...ويارب يتغدا معانا
النهارده"
احسان "ان شاء الله هيتغدى معانا...انزل انتى صلّى وانا هقوم انا وأم
أميره نحضر الغدا"
*****************************
وليد طول اليوم مش قادر يركز فى
شغله وبيفكر فى الورقه والكلام اللى قاله جاسر...بعد الشغل وليد واقف قدام الشركه
مستنى خروج جاسر ....
جاسر بيخرج بسرعه وبيركب عربيته وبيمشى...وليد بيركب عربيته وبيمشى ورا
جاسر.....قدام القسم جاسر ونيهال بيتقابلوا و وليد واقف بيراقبهم من بعيد .....
*************************
نيهال وجاسر داخلين القسم....بيوصلوا قدام مكتب شريف....نيهال بتقول اسمها
للعسكرى....بيدخل المكتب ويخرج ... وبيسمحلهم بالدخول...
بتدخل نيهال ووراها جاسر....نيهال لسه هتسلم على شريف ... بتلاقى شريف قاعد
مع واحده وهم الاتنين بيضحكوا.....بتقف مكانها ساكته ومش بتتكلم خالص.....
"انا همشى بقى ...ابقى خلينا نشوفك "
"قريب ان شاء الله ....سلميلى على مامتك "
بتستاذن البنت....شريف بيطلب من نيهال وجاسر يقعدوا ...بيقعد جاسر ونيهال
لسه واقفه مكانها وصورة شريف والبنت وهم ببيضحكوا لسه قدامها.....
شريف "استاذه نيهال...استاذه نيهال"
بتنتبه نيهال لصوت شريف...
شريف "اتفضلى اقعدى"
نيهال بتقعد ومش بتتكلم....
شريف "حمدلله على السلامه يا بشمهندس"
جاسر "الله يسلمك... شكرا لحضرتك انا عرفت انك جيت زورتنى فى المستشفى
"
شريف"العفو...تشربوا ايه " بيقولها شريف وهو بيبص لـ نيهال
نيهال مابتردش...جاسر بيلاحظ سكوت نيهال....
جاسر"شكرا يا فندم ...احنا جايين نعرف ايه اللى حصل فى التحقيق مع
البواب "
شريف بيحكى لجاسر الكلام اللى قاله البواب وبيقوله ان البواب شاف وليد وهو
طالع العماره ليله الجريمة...نيهال بتصدق كلام جاسر بعد ما سمعت الكلام اللى قالوا
شريف....بيستاذن جاسر وبيقوم هو ونيهال ...شريف بيحس ان نيهال وشها متغير من ساعة
ما دخلت ......بيخرج جاسر ونيهال من القسم ...قدام القسم جاسر ونيهال واقفين....
"تفتكرى كنت اقول لشريف على الورقه أحسن؟ "
"لا يا جاسر ...احنا اتفقنا اننا مش هنقول لحد اى حاجه...لحد ما نتأكد
ان البواب ملهوش علاقه بالموضوع ....انا همشى علشان انا تعبانه وعايزه اروح "
جاسر بيركب عربيته ونيهال بتركب
عربيتها وبيمشوا
***************************************
وليد بيشوف نيهال وجاسر خارجين من القسم بيركب عربيته وبيمشى ورا نيهال
.....وهو فى الطريق بيرن الموبايل ...وليد مابيردش ...بعد شويه موبايله بيرن تانى
....بيمسك تليفونه وبيرد
"الووو..ازيك يا عمتو...الحمد لله انا كويس....انتى عندنا...لا انا
هتأخر شويه.....كلوا انتوا متستنونيش....مش عارف ورايا مشوار هخلصه وارجع ...مع
السلامه "
نيهال فى عربيتها ...بتفكر فى شريف والبنت اللى كانت قاعده معاه
وبتقول لنفسها .....
"يا ترى مين دى....وازاى واخده على شريف كده ....العيب مش عليها العيب
على الاستاذ اللى بيهزر ويضحك معاها"
بترجع تقول لنفسها .....
"انا مالى هى مين.....انا ليه زعلانه كده....هو ما اعترفليش بحبه
...انا لا خطيبته ولا مراته علشان اغير عليه كده......انا لازم اتعامل معاه فى حدود القضيه وبس "
بتوصل نيهال قدام العماره.....بتنزل من عربيتها وبتدخل العماره ...
**************************
جاسر بيوصل شقته ...بيدخل بيلاقى
وجدى وزينب قاعدين فى الانتريه
زينب "ابن حلال ....احنا كنا لسه جايبين فى سيرتك دلوقتى"
جاسر"خير يا ماما ؟"
وجدى "مش وقته يا زينب ....نتغدا الاول وبعد كده نقوله"
بعد الغدا...زينب ماسكه صينيه عليها الشاى...جاسر بياخد منها الصينيه
وبيحطها قدامه.....بتقعد زينب جنب جاسر ....
"خير يا ماما"
"خير يابنى "
بتبص لوجدى وعايزاه يتكلم....
"بص يا جاسر....أميره الله يرحمها....والحى ابقى من الميت "
"قصدك ايه يا بابا"
"ابوك قصده ..انك لازم تتجوز"
بيبص جاسر لـ زينب ووجدى....
"انتوا بتتكلموا بجد؟"
"وهى دى مواضيع فيها هزار يابنى "
بيتنرفز جاسر وبيقوم يقف ....
"انتوا بتقولوا ايه...انا مش هقدر احب ولا اتجوز حد بعد أميره"
"يعنى هتفضل عايش على ذكراها "
"يا جماعه حرام عليكوا دى أميره مبقلهاش اسبوعين....ازاى بتطلبوا منى
انساها بسرعه كده....وكمان عايزينى احب واتجوز"
"يابنى...."
"لو سمحت يا بابا ...مش عايز حد يفتح معايا الموضوع ده تانى "
"يعنى ايه يابنى؟"
"يعنى دى حياتى وانا حُر فيها ....بعد أذنكوا"
بيدخل جاسر اوضته ....وجدى وزينب بيبصوا لبعض وزعلانين علشان جاسر
*********************************
فى مكتب شريف....الباب بيخبط ...بيدخل محمد ...
"تمام يا فندم "
"ايه يا محمد....ايه الاخبار؟"
روحنا يا فندم ملقناش حد فى الشقه ....سألنا الجيران...قالوا انها مسافره
هى وبنتها وهيرجعوا بكره "
"خليك متابع الموضوع يا محمد ....واول ما توصل تجيبهالى علطول"
"حاضر يا فندم....والبواب يا فندم هنعمل معاه ايه ؟"
"البواب خليه فى الحبس لحد ما نتأكد من كلامه "
"تؤمرنى بحاجه تانيه "
"لا روح انت"
بيخرج محمد ....شريف بيحاول يتصل بـ نيهال ...بس نيهال مبتردش
******************************
نيهال بتدخل الشقه ....بتلاقى وفاء مستنياها....
" سلام عليكم"
بترد وفاء السلام ....
"يلا يا نيهال غيرى هدومك وتعالى علشان نتغدا....انا مستنياكى ومردتش
اتغدا لوحدى "
"حاضر يا ماما"
بتدخل نيهال تغير هدومها وبتخرج تقعد جنب مامتهاعلى السفره
"عملتى ايه النهارده يا نيهال "
"مفيش يا ماما ...الشغل العادى بتاع كل يوم "
"انتى مش قولتى انك رايحه القسم مع جاسر؟"
"اه روحنا.."
"وايه اللى حصل؟"
"مفيش جديد...لسه بيحققوا مع البواب"
"طب ووليد"
"ماله وليد"
"هتعملى معاه ايه "
"مش عارفه....انا بعد كل اللى شوفته وسمعته مش مصدقه انه وليد يقتل
أميره....انا زى ما اكون بحلم"
"ربنا يسترها يابنتى...لو الموضوع ده حقيقى ...ناديه وحسين مش
هيستحملوا ...دا ممكن يموتوا فيها "
"ربنا يستر يا ماما"
بعد الغدا ...نيهال ووفاء بيرفعوا الاطباق عن السفره.....جرس الباب بيرن...
"سيبى انتى الاطباق وروحى شوفى مين"
بتروح نيهال علشان تفتح الباب.....وبعد ما بتفتح الباب....نيهال
باستغراب.......
"وليد!!!!!!!!........................"
*************************************
