تانى يوم فى القسم ...نيهال بتتعمد توصل نتأخر علشان ميكونش فى مجال انها
تكون هى وشريف لوحدهم....اول ما بتوصل بتقول للعسكرى اسمها ...العسكرى بيدخل يبلغ
شريف...وبيخرج
"اتفضلى يا فندم"
بتدخل بتلاقى شريف لسه بيسأله مرات البواب على اسمها...بتقول سلاموا عليكم
...شريف بيشاورها لها انها تقعد ...بتقعد وبتابع التحقيق
"اسمك ثلاثى"
"نبويه محمد أحمد"
"السن؟؟"
"39 سنه"
"انتى اصلك منين يا نبويه ؟؟"
"من منفلوط ...اسيوط يا بيه"
"تعرفى الاستاذه دى" بيشاورلها على نيهال
"اه ...دى الست نيهال....صاحبة الست أميره الله يرحمها"
"طيب ....الاستاذه نيهال بتتهمك انتى وجوزك عبد البر محمد كامل
بالسرقه وقتل المجنى عليها أميره حسين"
بتسكت نبويه ومش عارفه تقول ايه
"ردى يا نبويه....... ردك ايه على الاتهام ده؟"
"محصلش يابيه"
"يعنى الاستاذه نيهال بتكذب؟؟"
"معرفش يابيه"
"وجوزك كمان بيكذب؟"
نبويه اول سمعت كلمت (جوزك)...انصدمت..
"ماله جوزى يابيه؟"
"جوزك اعترف انك انتى اللى سرقتى الاسوره والخاتم من شقه المجنى عليها
....وانك ساعدتيه فى قتلها"
نبويه...بتحاول تنكر وتبرأ نفسها بعد ما سمعت كلام شريف وحست انها اتورطت فى
قضية القتل...
"كداب ...كداب يابيه....انا مقتلتش حد والله ...انا سرقت بس...بس
والله والله وحياة ولادى انا ما قتلت حد"
شريف بيوصل لطرف الخيط وبيصدق كلام نيهال....دلوقتى بقى معاه اعتراف
بالسرقه ومش محتاج اى أدله انه يثبت واقعة السرقه وحس ان القضيه قربت تتحل....
"اهدى بقى يا نبويه....واحكيلى ايه اللى حصل بالظبط؟"
نبويه بتبدأ تحكى ودموع الخوف بتنزل من عنيها وهى بتتكلم....
"انا ابنى الصغير يابيه..عنده كهربا زياده فى المخ....دوخنا بيه عند
الدكاتره لحد ما صرفنا كل الفلوس اللى معانا ....واستلفنا من كل الناس اللى نعرفهم
...واللى سلفنا مره مسلفناش المره التانيه وابنى كان هيموت منى....الست أميره الله
يرحمها ...كانت بتطلب منى اروّقلها الشقه ....كنت بروح لها مرتين او 3 مرات فى الاسبوع
...كانت بتبقى فى شغلها..والست ناديه امها هى اللى كانت بتبقى معايا فى الشقه لحد
ما انضفها ....ابنى تعب مننا فى يوم ومكنش معانا فلوس نجيب بيها الدوا بتاعه
...جوزى راح لصاحب العماره وطلب من فلوس سلف او من مرتبه قاله ان ديونه بقت كتير
ومرتبه مش هيقدر يسدها ورفض يديله...فى اليوم ده كنت عند الست أميره فى شقتها ....وانا فى الحمام لقيت الخاتم بتاع الست أميره
محطوط على الرف قدام المرايه ...معرفش خدته ازاى واديته لجوزى وهو راح باعه عند
واحد معرفه...وتانى مره ابنى التانى كان محتاج يعمل عمليه ...جت فى بالى الست
أميره وقولت انها ما اخدتش بالها ان الخاتم اختفى وانا بروّق الشقه تانى يوم والست
ناديه قاعده قدام التلفزيون عملت نفسى انى داخله افتح شباك اوضة النوم علشان
اهويها واخدت الاسوره .....والله يا بيه هو ده اللى حصل...لكن والله ما اعرف حاجه
عن القتل...انا سرقت بس"
"انت رجعت بلادكوا أمته يا نبويه؟"
"يوم الجمعه الصبح يا بيه"
"واهى اللى خلاكى ترجعى بلادكوا فجأه كده "
"ما انا جايه لحضرتك فى الكلام الست أميره عرفت بسرقه الخاتم والاسوره
...قالت لجوزى وهددته لو مرجعناش الحاجه يوم الجمعه هتبلغ عننا"
"واشمعنه شكت فيكى انتى بالذات؟؟"
"الست أميره كانت عروسه جديده ...ملحقتش تاخد على حد من الجيران
...مفيش حد كان بيدخل شقتها غير انا واهلها واهل الاستاذ جاسر جوزها"
"كملى يا نبويه ....ايه اللى حصل بعد كده "
"عبده جوزى قالى سافرى انتى على البلد ...قولتله وانت هتعمل
ايه...قالى ملكيش دعوه انا هتصرف....لمّيت حاجتى انا والعيال ورجعنا البلد"
"عندك حاجه تانيه عايزها تقوليها يا نبويه؟"
"لا يا بيه"
"ليكوا قرايب...معارف هنا يانبويه؟"
"لا يا بيه كلهم فى البلد"
"تفتكرى جوزك يكون مستخبى فين يا نبويه ؟"
******************************
وليد فى الشركه قاعد على مكتبه (نفس الشركه اللى جاسر شغال فيها)
قاعد سرحان....واحد من زمايله فى الشغل بيكلمه
"وليد...وليد"
بينتبه وليد للصوت
"ايه... فيه ايه؟؟"
"اللى واخد عقلك ........خلصت الملفات اللى كنت طالبها منك ..علشان
المدير عايزها"
"اه خلصت" وليد بيشاور لزميله على الملفات علشان ياخدها
"مالك يا وليد؟"
"مفيش"
"مفيش اخبار عن المهندس جاسر؟"
بيتنرفز وليد من السؤال على جاسر...بيقوم من على مكتبه ويخرج فى الطرقه
...بيطلع تليفونه وبيتصل بالبيت
"الووو...ايوه يا عمتو..."
فى شقة حسين ...حسين وناديه قاعدين فى الانتريه واحسان بترد على وليد "الحمد لله كويس....لا مش محتاجين حاجه يا
حبيبى ........مع السلامه "
بتقفل احسان التليفون وبتقعد معاهم فى الانتريه
حسين "مين يا احسان؟"
احسان "ده وليد...بيتصل يطمن عليك وبيشوف لو محتاجين حاجه "
حسين "قلقان عليا من امبارح ...انا حاسس بيه"
احسان "ده ما نمش طول الليل ...انا حاسه بحركتوا طول الليل رايح جاى
فى الشقه....وسمعته كان بيتكلم مع حد"
ناديه "كان بيتكلم معايا "
حسين بيبص لـ ناديه وهو مستغرب"بيتكلم معاكى...فى ايه ؟"
ناديه "موضوع سر بينى وبين وليد "
حسين مبسوط من القرب اللى حصل بين ناديه ووليد
"ربنا يحببكوا فى بعض كمان وكمان....ويخليك لينا يا وليد يا بنى"
ناديه "يارب"
**************************************
فى القسم ..........نبويه مش مستوعبه السؤال اللى شريف قاله
"ايه ....بتقول ايه يا بيه؟"
"جوزك ....مستخبى... فين ؟"
نبويه بتعرف ان شريف كذب عليها ...بتطلم على وشها
"جوزك فين يا نبويه؟؟.....لو مقولتيش على مكانه هتلبسى القضيتبن
لوحدك؟؟....ودول اقل عقوبه فيهم اعدام ؟"
بتسمع نبويه كلمة اعدام بيزيد صوت عياطها
"والله يا ساعدة البيه ما اعرف هو فين ولا كلمنى ولا اتصل بيا من يوم
ماسافرت"
"قفل يابنى المحضر ومضيها على اقوالها ؟"
الكاتب "بتمضى ولا بتبصمى ؟"
نبويه وصوتها غالب عليه العياط "ببصم "
بتبصم نبويه على اقوالها وبينادى شريف على العسكرى وبيؤمره انه ياخدها على
الحبس
شريف بيوجه كلامه لـ نيهال
"منوره يا استاذه نيهال...اسف مسألتكيش تشربى ايه؟"
"لا شكرا...انا يدوب امشى علشان ورايا كام مشوار لازم اعملهم قبل ما
اروّح....انا شايفه اصلا ان حضورى مكنش له لازمه "
"ازاى بتقولى كده ...طبعا كان ليه فايده"
نيهال بتحس ان شريف هيستغل الفرصه علشان يتكلم معاها
"شكرا لحضرتك....هستأذن انا علشان متأخرش"
بتقوم نيهال علشان تخرج بيقوم شريف علشان يوصلها لحد الباب ....خرجت من
المكتب وهى حاسه انه لسه واقف قدام المكتب بيبص عليها
بس الفضول هيقتلها لو متأكدتش من كده ...بتلتفت وراها بتلاقيه فعلا بيبص
عليها...بتبص قدامها ومن احراجها بتحس انها هتقع وهى ماشيه
***************************
بمرور الايام............... حسين وناديه بدأو يتعودوا على غياب أميره
ولكن عمرهم ما هينسوها وكل يوم يرحوا المقابر يقروا لها الفاتحه ويسقوا
الزرع..... اما وليد بقى من الشغل للبيت وبطل
يخرج مع صحابه ومش بيكلم حد وعلطول قاعد فى اوضته سرحان......احسان بترجع لبيتها
وعيالها ......نيهال بتحاول تركز فى شغلها علشان ماتفكرش فى شريف اللى بيتصل بيها
10 مرات فى اليوم وحلم أميره بيتكرر معاها كل يوم وبتقوم من النوم مفزوعه بسببه......شريف
بيخترع اى حجه يكلم بيها نيهال وبقى حاسس انه مش قادر يعيش من غيرها.....جاسر
بيخرج من المستشفى وبيرجع البيت وطول اليوم حابس نفسه فى أوضته وبيبص لصور أميره
وبيعيط....
******************************
بعد 10 أيام......شريف قاعد فى مكتبه سرحان وبيبص لتليفونه ...بيمسك تليفونه
وبيتصل بينهال "الووو ...استاذه نيهال ....ممكن اقابل حضرتك.... عايز اتكلم
معاكى فى موضوع .....مش هاخد من وقتك كتير...لا مش هينفع فى المكتب .....اه عارفه
.....ماشى نتقابل هناك بعد نص ساعه....مع السلامه"
شريف بيروح قبل الميعاد.....وبيستنى نيهال وبيفكر فى الكلام اللى هيقوله
ليها وبيقرر انه يعترف لها بحبه....بعد 10 دقايق نيهال بتوصل ...شريف اول ما
بيشوفها بينسى كل الكلام اللى كان عايز يقوله...
بتسلم نيهال على شريف
"ازيك يا شريف بيه"
"ازيك يا استاذه نيهال "
"خير حصل حاجه جديده فى القضيه؟؟"
"احنا لسه بندور على البواب...بس انا النهارده مش جاى اتكلم عن
القضيه"
بتحس نيهال باللى شريف عايز يقوله....
"خير ...انا سمعاك..."
"أنا......أنا......"
تليفون شريف بيرن ....شريف بيقول فى نفسه"مش وقته خالص"
بيطلع شريف التليفون وبيرد
"الووو...ايوه يا محمد...اتقبض عليه...وهو فين دلوقتى ....انا جاى
حالا مش هتاخر"
بيقفل شريف تليفونه وبيقول لـ نيهال" معلش ...انا مضطر استأذن "
"خير"
"وهم بيقبضوا على البواب ...حاول الهرب وعمل حادثه ونقلوه المستشفى
ولازم اروح المستشفى دلوقتى ضرورى....هنبقى نحدد ميعاد تانى ...اسف مره
تانيه"
"مفيش مشكله ...ابقى طمنى عملت ايه"
"حاضر...مع السلامه"
"مع السلامه"
******************************
جاسر بيرجع شغله ... وهو فى المكتب بيمسك الموبايل بتاعه....بيتصل بـ نيهال
"الوووو...ازيك يا نيهال .....الحمد لله.....كنت عايزك فى موضوع مهم...نتقابل
بعد الشغل كويس....خلاص هكلمك واقولك على المكان.....مع السلامه"
بيقفل جاسر مع نيهال وبيخرج من مكتبه وبيروح ناحية مكتب وليد ....بيدخل..
"وليد...عايزك"
"خير فى ايه؟"
"هنتكلم هنا؟؟ ...قدام الموظفين..؟؟..خلص اللى فى ايدك وتعالا مكتبى
....متتأخرش"
بيرجع جاسر مكتبه ...بيظبط الموبايل بتاعه على وضع التسجيل
....بيخبط الباب..
"أدخل"
الباب بيتفتح وبيدخل وليد وبيقل الباب وراه
"خير ...فيه ايه؟"
جاسر مبيردش وبيبص لوليد ....وليد استفزته بصت جاسر
"انت بتبصلى كده ليه؟"
"اقعد يا وليد"
"مش فاضى....ياريت تقولى عايز ايه علشان ورايا شُغل"
"اقعد يا وليد"
"مش فاضى....ياريت تقولى عايز ايه علشان ورايا شُغل"
"انت ازاى قدرت تعمل كده يا وليد..؟"
وليد بخوف "اعمل ايه؟...."
جاسر بيبص لوليد ومش بيتكلم...وليد مش قادر يستنى وعايز يعرف قصده..
"وضّح انت تقصد ايه؟"
جاسر بيبص لوليد ومش بيتكلم...وليد مش قادر يستنى وعايز يعرف قصده..
"وضّح انت تقصد ايه؟"
"انت عارف كويس انا اقصد ايه؟"
"وانا هعرف منين....اتكلم وقولى انا عملت ايه بالظبط"
"قتلت أميره ليه يا وليد؟؟......................."
***************************************
