الأربعاء، 26 فبراير 2014

حلم أميره....الحلقه التانيه



فى بيت حسين جرس التليفون بيرن بتخرج ناديه من المطبخ وبترفع السماعه "الو....ازيك يا جاسر  ..عامل ايه ....لا مش عندى...تلاقي عندها مشوار هتروحه قبل الشغل...اتصل بيها على الموبايل بتاعها....نسيته .....طب استنى شويه واتصل بيها فى البنك ...مع السلامه يا حبيبى"
حسين خارج من اوضة النوم"مين اللى بيتصل على الصبح كده؟؟"
"ده جاسر"
"خير ...حصل حاجه"
"لا اميره خرجت بدرى ونسيت تليفونها فى الشقه..فاتصل كان فاكرها عندى ..قولتله انها مجتش"
"مش كانت سابت له ورقه تقول فيها هى رايحه فين"
"احنا مش عارفين ايه اللى خلاها نزلت مستعجله ونسيت تليفونها ...انا شويه وهتصل بـ جاسر اشوف هى راحت فين"
"ماشى...هو  وليد خرج ولا لسه"
"لا لسه نايم"
"لسه نايم ....كده يتأخر على شغله...هقوم اصحيه تكونى انتى حضرتي
له الفطار"
"حاضر ..ثوانى والفطار يكون جاهز"
بيخبط حسين على باب اوضة وليد "وليــد....اصحى يابنى هتتأخر على شغلك"
مفيش حد بيرد فتح باب الاوضه ودخل لقى وليد نايم بيروح على الشباك وبيفتحه وبيملى الاوضه نور الشمس
"ايه ده.....فيه ايه يا بابا ؟"
"اصحى يابنى هتتأخر على شغلك"
"لا يا بابا انا مش هروح ...انا اتصلت بـ سامى صاحبى ..وهياخد لى أذن النهارده "
حسين بقلق "مالك يا وليد انت تعبان ؟"  وبيحسس على راس وليد...وليد بيبعد راسه "لا مش تعبان "
"طب قوم افطر "
"مليش نفس يا بابا ..افطروا انتوا وانا اما اصحى هبقى افطر....وياريت مفيش حد يصحينى"
بيقفل حسين الشباك زى ما كان وبيقفل الباب ويخرج
                  ***********************************
فى بيت نيهال .....وفاء داخله اوضة نيهال  "يلا يا نيهال ...مش هتروحى الشغل "
نيهال بتفتح عينيها " عندى جلسه الساعه 12 يا ماما "
"طيب اظبتى المنبه علشان انا خارجه ....والفطار عندك فى الثلاجه ...طلعيه وافطرى"
"حاضر ..انتى رايحه فين يا ماما النهارده السبت مفيش مدرسه ؟"
"انتى نسيتى خالتك هتعمل العمليه النهارده ولازم اكون جنبها "
" اه صحيح ....ربنا يقومها بالسلامه"
"يارب "
"هخلص شغلى واتصل بيكى "
"ماشى "
بتخرج وفاء من الاوضه وبتقفل الباب وراها ونيهال بتظبط المنبه وبتكمل نووووم
                    *******************************
فى بيت حسين ....ناديه خارجه من المطبخ......يلا يا حسين الفطار جاهز"
بيخرج حسين من الاوضه بعد ما صلى الصبح
"انت صحيت وليد؟؟"
"صحيته ..بس بيقول مش هيقدر يروح النهارده و هيفطر اما يصحى"
"ليه هو تعبان ؟؟"
"لا مش تعبان ولا حاجه ....اكيد السهر اللى بيسهروا مع الشله اللى ملموم عليها هو اللى مش بيخليه يعرف يصحى"
"شباب يا حسين ..سيبه يسهر وينبسط ويعمل اللى هو عايزه"
"اللى فى سنه اتجوزا وخلفوا ...هيفضل كده لحد أمته "
"اول ما يتجوز هيعقل وهيبطل كل اللى بيعمله ده"
جرس الباب بيرن ...بتقوم ناديه تفتح
ناديه "جاسر ...اتفضل يابنى "
جاسر "شكرا يا طنط "
حسين " تعالا يا جاسر افطر"
"شكرا يا عمى..بالهنا والشفا....لو سمحتى يا طنط ..ممكن عنوان نيهال "
 "ليه يا جاسر خير ."
"روحت البنك ..قالولى ان أميره مجتش النهارده ....انا قلقان ..هروح اشوفها عند نيهال فى البيت"
"طب ما تكلم نيهال فى التليفون اسألها "
"كلمتها ..بس تليفونها غير متاح"
ناديه بتقول لجاسر على العنوان
"شكرا يا طنط "
"ابقى كلمنى طمنى يا جاسر "
"حاضر يا طنط "
 بيمشى جاسر وبتقفل ناديه الباب وراه وبترجع لحسين
"انا مش عارفه هتكون راحت فين...ربنا يطمنا عليها"
"متقلقيش يا ناديه ...تلاقيها فى مشوار او عند حد من صحابها "
"ربنا يستر...قلبى مش مطمن "
                ************************************
جرس بيت نيهال بيرن....بعد مده بتفوق نيهال على صوت الجرس وبتقوم تفتح الباب
"جاسر!!....خير فى حاجه؟!"
"اميره عندك؟؟...."
"لا مش عندى ...ايه اللى هيجبها بدرى كده....انتوا اتخنقتوا؟؟"
"لا متخنقناش....انا رجعت من السفر ملقتش أميره فى الشقه ....ونسيت تليفونها...واتصلت عند مامتها ملقتهاش"
"روحت البنك؟؟"
"اه روحت..قالولى مجتش النهارده....متعرفيش تكون راحت فين ؟"
"مش عارفه ....انا مشوفتهاش من امبارح بالليل .....بس انا هكلم كل صحابنا ...ممكن تكون عند حد فيهم"
"لو عرفتى حاجه طمنينى"
"حاضر ...انت هتعمل ايه دلوقت"
"هرجع الشقه تانى اشوفها رجعت ولا لا.....ولو مرجعتش هتصل بـ بابا ممكن تكون عندهم"
"ماشى....لو عرفت حاجه انت كمان ابقى طمنى "
"حاضر ...سلام"
"مع السلامه"
                        ************************************
بيخرج حسين من اوضة وليد
"هاااا ....قالك ايه"
"متصلتش بيه ولا يعرف عنها حاجه"
"لا انا مش هقدر اصبر اكتر من كده.."
"هنعمل ايه يعنى"
"مش عارفه...كلم جاسر شوفه عمل ايه"
بيتصل حسين بجاسر "الوو ...ايوه يا جاسر....مفيش اخبار....نيهال قالتلك ايه ؟....ماشى يابنى ...لو فى اخبار جديده كلمنى"
"مفيش جديد ...راح لنيهال وقالتله انها مشفتهاش من امبارح...ولو فيه جديد هيكلمنا"
ناديه وهى بتعيط "يا حبيبتى يا بنتى...يا ترى ايه اللى حصلك"  
 "جرى ايه يا ناديه .......انت هتفولى على البنت ليه ...ان شاء الله هتكون بخير "
"يارب يا حسين يارب"
"انا هروح لجاسر الشقه واشوف هنعمل ايه"
"خدنى معاك"
"هتيجى تعملى ايه بس "
"مش عارفه ...بس استنى فى شقتها "
"خليكى انتى علشان لو رجعت على هنا..."
                    ************************************
فى شقة جاسر "اتفضل يا عمى"
"ايه يا جاسر مفيش اخبار؟؟"
"مفيش يا عمى.....ان هتجنن مش عارف هتكون راحت فين "
"احنا لازم نعمل محضر باختفاءها....مش هينفع نقعد من غير ما نعمل حاجه كده"
"مينفعش نعمل محضر الا بعد مرور 24 ساعه على اختفائها "
بينزلوا يدوروا عليها فى المستشفيات....وفى اى مكان ممكن تكون فيه...حسين وجاسر بيرجعوا الشقه....حسين بيقول لـ جاسر...
"انا هروح ابلغ الساعه 11 بالليل وهى لسه مرجعتش"
"ثوانى ياعمى...هتصل بـ نيهال اشوفها عملت ايه"
بيتصل جاسر بينهال "الو ...ايوه يا نيهال ...لا مفيش اخبار ...انتى عملتى ايه.... وقالوا ايه ....ماشى ...شكرا يا نيهال ...حاضر ..مع السلامه"
"قالت ايه "
"اتصلت بكل صحابها وقالوا انهم ماشوفهوهاش"
"احنا لازم نعمل محضر انا مش هقدر استنى اكتر من كده"
بيخرج حسين ووراه جاسر ....بيوصلوا القسم ...وعملوا محضر باختفاءها
حسين" ايه اللى هيحصل دلوقتى؟؟"
عسكرى القسم "هنبحث عنها فى كل مكان...اول ما نوصل لحاجه هنكلمكم...بس عايزين صوره ليها"
بيطلع جاسر محفظته وبيديله صوره لـ أميره
بيروّح حسين وجاسر على شقت جاسر ومفيش حد منهم جايه نوووم
               *****************************
تانى يوم الصبح فى مكتب المقدم شريف عنتر مفتش المباحث
بيدخل العسكرى "شريف بيه ...فى اشاره جاتلنا عن جثه لشابه مقتوله فى عماره مهجوره ...بنفس مواصفات البلاغ اللى اتقدم أمبارح"